De laatste dag…

Dat het een emotionele dag zou worden, stond al vast.
Vandaag voor de laatste keer opgestaan om 03.45u.
Nog eens de dagelijkse taken: hepen met aankleden, was ophangen, om 6u kids naar school brengen. Op vrijdag wordt er geschrobd en geschuurd en om 7u al nat in het zweet.
Na het ontbijt vertrekken we even naar de markt. Laatste inkopen doen (t shirts voor de grotere kinderen, hopen fruit om fruitsla te maken en lolly s)
Eindelijk geraken we eens echt op het strand: het water in en nadien even iets drinken en genieten van het prachtige uitzicht.
Om 16u terug naar de peutertjes, een laatste keer de baby drive in was.m, allemaal een emmer in en spelen maar.
Wat ga ik dit missen.
We nemen afscheid van de mama s en de peutertjes want tegen 18u gaan zij naar het young mothers project, ze wonen daar.
Een eerste heftig emotioneel moment.
Tijd om te eten. Nog een laatste keer aan tafel , nog n laatste keer mijn bord uitdelen :-)
Het moment van de dag: omba time. We zijn met 3 aunties die morgen naar huis vertrekken. We moeten naast mekaar gaan zitten . De kinderen , aunties, uncles vormen een hele lange sliert en al zingend en dansend komen ze allemaal een geweldige knuffel geven. Wat doet dit deugd. De tranen stroomden naar beneden,ik had me nochtans voorgehouden om sterk te blijven.
Dankjewel dat we deel mochten uitmaken van de Kebene Family.
Een gevoel van verbondenheid, samenhorigheid, gezelligheid.
Pasci Princen, je hebt hier een top family, We hebben tonnen respect voor jou.
Keep up the good work!
Bedankt aan iedereen die ons gesteund en gesponsord heeft, ons berichtjes gestuurd, ons mentaal ondersteund heeft.
Het is geen doei of dag, maar tot ziens met een glimlach!
Ps Julie, ze tellen al af naar jouw komst in juli.