Winkelwagen
0
0,00 €
Vrijdag
12-02-2022
Jambo, habari
Vandaag loopt de wekker af om 04.30u.
We springen in onze kleren (douchen is voor straks) en gaan naar childrens Home. Daar is het al
éen en al bedrijvigheid: sommigen nog aan het eten (een soort pap), kledij aan het wassen met de hand, anderen staan de omba plaats te schuren. We nemen een borstel en mop en helpen hen mee.
Het samenhorigheidsgevoel is enorm hier, iedereen helpt gewoon daar waar hij kan.
Op vrijdagochtend wordt er extra gepoetst: omba en kula plaatsen schuren, schrobben, moppen.
Rond 6u vergezellen we enkele kinderen naar school, deze keer te voet. Onderweg al zeer veel schoolkinderen. Hier gaan ze gewoon alleen naar school, in het pikkedonker, niet vergezeld door een ouder. Groot maar ook klein loopt hier alleen over straat naar school , ongelooflijk.
'Auntie, auntie , music please' ze vinden het geweldig om muziek clipjes te kunnen zien van n Keniaans artiest. Dus we zoeken het even op onze gsm s op voor hen. Bij ons hebben de kinderen al van kinds af aan een gsm, tablet, computer. Hier in de verste verte niet, pas als je verder studeert en al wat centjes hebt, als je geluk hebt.
Eens we terug zijn in het Childrens Home poetsen we gretig verder.
Na het toch wel harde werk smaakt ons ontbijt des te meer. Vandaag krijgen we pannenkoeken en fruit.
Het ontbijt krijgen we elke dag aan de cottages, nadat we terug zijn van school , gepoetst hebben, was opgehangen hebben enz. De ene dag eitjes, de andere dag pannenkoeken, of toast, en steeds met 2 stukken fruit. Maar steeds zeer lekker. Dankjewel Josiah.
Na het lekkere ontbijt nemen we de tuk tuk richting markt. Geen markt zoals bij met 'luxe' kramen, maar gewoon wat houten bakjes/kratten/latten of wat dan ook waarop allerlei waar uitgestald staat of iets wat op n kleine container lijkt waarin hun goederen liggen. Koeien en geiten lopen gewoon los over straat. Ook hier weer de enorme vriendelijkheid en gezelligheid. Bij elk kraam krijgen we een jambo te horen, en zelfs geen opdringerigheid om iets te kopen. Dat gaan we echt missen in België, die vriendelijkheid!
We kopen wat spulletjes voor activiteiten met de kinderen in het weekend , maar laten Hamisi de prijs regelen, anders zouden we veel meer betalen. We passeren nog vlug langs het fruitgedeelte, nog eens voor veel extra vitamientjes voor de kinderen zorgen. Dankjewel lieve sponsors in België.
Onze tuk tuk zit goed vol.
Als we terug zijn is het slaapuurtje bij de peuters gedaan. Geen pampers, dus alle 'pipi/kaka' broeken uit en wassen maar.
Wel zijn we zelf enorm nat maar met het warme weer is dit een welkome verfrissing.
We gaan niet klagen als we horen hoe het weer in België is :-)
De laatste kindjes zijn gewassen en daar is alweer het eerste kindje dat terug pipi gedaan heeft ... ze houden ons goed bezig :-) De luiers bij ons thuis, n fantastisch iets. Eigenlijk zouden ze beter de kindjes gewoon n body aan doen ipv broek/rokje, en pas s avonds als ze doorgaan een setje. Dat zou het aan/uitkleden de hele dag door enorm vergemakkelijken.
Toch weer maar eens n harde confrontatie hoe goed wij het hebben, wij staan daar echt niet meer bij stil.
Ik hou mij nog even bezig met n jongetje met wat motorische problemen. Hij kon alleen maar kruipen. Elke dag 'verplichten' we hem meerdere keren om recht te staan en aan de hand te stappen. Keer op keer krijgen we een enorme glimlach van hem. En vandaag deed hij zijn eerste stapjes volledig alleen! Hij kreeg n groot applaus van ons allen.
In België zou een kindje al meteen oefeningen bij een kinesist krijgen of orthopedisch schoeisel maar dat bestaat hier gewoonweg niet. Dus dagelijks met hem stappen stappen stappen op blote voetjes.
Deze avond eten we niet mee met de kinderen maar hebben we een maaltijd aan onze cottages, bereid door kok Josiah, geholpen door Grace, een meisje dat bij de young adults verblijft.
Hij kan zeer goed koken, we worden verwend.
Dankjewel!
Tot morgen, dan gaan we voor fruit zorgen bij de young mothers.
Vandaag loopt de wekker af om 04.30u.
We springen in onze kleren (douchen is voor straks) en gaan naar childrens Home. Daar is het al
éen en al bedrijvigheid: sommigen nog aan het eten (een soort pap), kledij aan het wassen met de hand, anderen staan de omba plaats te schuren. We nemen een borstel en mop en helpen hen mee.
Het samenhorigheidsgevoel is enorm hier, iedereen helpt gewoon daar waar hij kan.
Op vrijdagochtend wordt er extra gepoetst: omba en kula plaatsen schuren, schrobben, moppen.
Rond 6u vergezellen we enkele kinderen naar school, deze keer te voet. Onderweg al zeer veel schoolkinderen. Hier gaan ze gewoon alleen naar school, in het pikkedonker, niet vergezeld door een ouder. Groot maar ook klein loopt hier alleen over straat naar school , ongelooflijk.
'Auntie, auntie , music please' ze vinden het geweldig om muziek clipjes te kunnen zien van n Keniaans artiest. Dus we zoeken het even op onze gsm s op voor hen. Bij ons hebben de kinderen al van kinds af aan een gsm, tablet, computer. Hier in de verste verte niet, pas als je verder studeert en al wat centjes hebt, als je geluk hebt.
Eens we terug zijn in het Childrens Home poetsen we gretig verder.
Na het toch wel harde werk smaakt ons ontbijt des te meer. Vandaag krijgen we pannenkoeken en fruit.
Het ontbijt krijgen we elke dag aan de cottages, nadat we terug zijn van school , gepoetst hebben, was opgehangen hebben enz. De ene dag eitjes, de andere dag pannenkoeken, of toast, en steeds met 2 stukken fruit. Maar steeds zeer lekker. Dankjewel Josiah.
Na het lekkere ontbijt nemen we de tuk tuk richting markt. Geen markt zoals bij met 'luxe' kramen, maar gewoon wat houten bakjes/kratten/latten of wat dan ook waarop allerlei waar uitgestald staat of iets wat op n kleine container lijkt waarin hun goederen liggen. Koeien en geiten lopen gewoon los over straat. Ook hier weer de enorme vriendelijkheid en gezelligheid. Bij elk kraam krijgen we een jambo te horen, en zelfs geen opdringerigheid om iets te kopen. Dat gaan we echt missen in België, die vriendelijkheid!
We kopen wat spulletjes voor activiteiten met de kinderen in het weekend , maar laten Hamisi de prijs regelen, anders zouden we veel meer betalen. We passeren nog vlug langs het fruitgedeelte, nog eens voor veel extra vitamientjes voor de kinderen zorgen. Dankjewel lieve sponsors in België.
Onze tuk tuk zit goed vol.
Als we terug zijn is het slaapuurtje bij de peuters gedaan. Geen pampers, dus alle 'pipi/kaka' broeken uit en wassen maar.
Wel zijn we zelf enorm nat maar met het warme weer is dit een welkome verfrissing.
We gaan niet klagen als we horen hoe het weer in België is :-)
De laatste kindjes zijn gewassen en daar is alweer het eerste kindje dat terug pipi gedaan heeft ... ze houden ons goed bezig :-) De luiers bij ons thuis, n fantastisch iets. Eigenlijk zouden ze beter de kindjes gewoon n body aan doen ipv broek/rokje, en pas s avonds als ze doorgaan een setje. Dat zou het aan/uitkleden de hele dag door enorm vergemakkelijken.
Toch weer maar eens n harde confrontatie hoe goed wij het hebben, wij staan daar echt niet meer bij stil.
Ik hou mij nog even bezig met n jongetje met wat motorische problemen. Hij kon alleen maar kruipen. Elke dag 'verplichten' we hem meerdere keren om recht te staan en aan de hand te stappen. Keer op keer krijgen we een enorme glimlach van hem. En vandaag deed hij zijn eerste stapjes volledig alleen! Hij kreeg n groot applaus van ons allen.
In België zou een kindje al meteen oefeningen bij een kinesist krijgen of orthopedisch schoeisel maar dat bestaat hier gewoonweg niet. Dus dagelijks met hem stappen stappen stappen op blote voetjes.
Deze avond eten we niet mee met de kinderen maar hebben we een maaltijd aan onze cottages, bereid door kok Josiah, geholpen door Grace, een meisje dat bij de young adults verblijft.
Hij kan zeer goed koken, we worden verwend.
Dankjewel!
Tot morgen, dan gaan we voor fruit zorgen bij de young mothers.